هر کسی با نفخ صور اماته، می میرد و با نفخ صور احیا، زنده می شود مگر مخلَصین که در همین نشئه به مقام فنا رسیده و نفس خود را از دست داده اند.
در قرآن کریم وارد است که:
«وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ.» (۶۸/زمر) و در صور دمیده شود، پس هر که در آسمان‌ها و زمین است بمیرد و هلاک شود مگر آن کس که خدا بخواهد
بندگان مخلَص به واسطه مراقبت و ریاضات شرعیّه در جهاد انفسیّه کشته شده و به حیات ابدی پیوسته‌اند و از قیامت عظمای انفسیّه عبور کرده‌اند، در دوران مجاهده به حساب آنان رسیدگی شده و حال به واسطه قتل فی سبیل الله در نزد خدای خود به خلعت حیات ابدی مخلّع و از روزی‌های خاصّه خزانه ربوبی متنعّمند.
فهرست جلسات: صوت شرح رساله لب اللباب آیة الله حسینی طهرانی