أعوذُ بِاللَهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بِسمِ اللَهِ الرَّحمَنِ الرَّحیم
الحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ العالَمینَ و صَلّی اللَهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمّدٍ و ءَالِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ
و لَعنَةُ اللَهِ عَلی أعدآئِهِم أجمَعینَ مِنَ الأَنَ إلی قیامِ یَومِ الدّینِ
و لا حَولَ و لا قُوَّةَ إلاّ بِاللَهِ العَلیِّ العَظیم
حرکت بهسوی پروردگار، علاوه بر توفیق و عنایت إلهی و اطّلاع بر نحوه سیر و لوازم مورد نیاز سفر إلی الله، نیازمند تذکار و توجّه دائمی و پرهیز از غفلت است. مراقبت از نفس و جلوگیری از ایجاد نقصان در محبّت به خداوند، با استفاده از موعظه و یادآوری امکانپذیر است.
مجموعهای که اینک جلد دوّم آن، تقدیم خوانندگان محترم و جویندگان حقیقت میگردد، حاصل مطالبی است که حقیر از أواخر سال ۱۴۱۶ هجری قمری، بعد از رحلت والد معظّم أفاضاللهعلینامنبرکاتتربته، در جلسات انس و ذکر خداوند، برای دوستان طریق و پویندگان سُبل سلام، عرض نمودم.
این جلسات بیشتر حاوی نکات عرفانی، اخلاقی و برخی مباحث اعتقادی، فقهی و تاریخی است که با استفاده از آیات نورانی کتابالله، روایات مأثوره از معصومین علیهمالسّلام و کلمات اولیاء إلهی، ایراد گردیده است. شرح و تفسیر برخی از آیات قرآن کریم و احادیث منقول در کتب روائی، شرح حال و سیره عملی برخی از اولیاء خدا و سالکین إلی الله، شرح برخی از نامههای عرفانی، بیان فضائل و مراقبات ایّام مختلف سال و توصیههائی در تحقّق سبک زندگی اسلامی، از مباحثی است که در این مجموعه بیان شده است.
نکات و موضوعاتی همچون: توحید حضرت حق، تبعیّت از پیامبر و ائمّه علیهمالسّلام، مراقبه، عشق و محبّت، طلب، تسلیم، ذکر، ابتلائات راه خدا، معرفت نفس، تهذیب و مجاهده با نفس و فناء فی الله، عمده محتوای این جلسات بوده است.
این جلسات پس از بررسی مجدّد و انجام برخی اصلاحات و اضافات توسّط حقیر، در لجنه علمی مؤسّسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلام، آماده طبع شده است.
سعی شده سبک گفتاری در مباحث، تغییر زیادی نکند و جلسات به ترتیب زمانی در مجلّدات قرار گیرد. تکرارهائی نیز در جلسات به چشم میخورد که علّت آن، تغییر مخاطبان جلسات و لزوم اعاده مطالب بوده است. و چون معمولاً در تکرارها مطالب جدید نیز آمده است و همچنین مقصود اصلی، موعظه و تذکّر بوده، برخی از این تکرارها ابقاء گردیده است. إنشاءالله پس از انتشار تمامی مجلّدات، فهرست موضوعی مطالب نیز عرضه خواهد گردید.
این کتاب با عنایت به این اشعار خواجه حافظ شیرازی علیهالرّحمه که:
ای باد اگر به گلشن أحباب بگذری
زنهار عرضه ده برِ جانان پیام ما
گو نام ما ز یاد به عمد از چه میبری
خود آید آنکه یاد نیاری ز نام ما
حافظ ز دیده دانه اشکی همی فشان
باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما
(دیوانحافظ، ص۳، غزل۴)
و بدین رجاء که وسیلهای برای تذکّر و یادآوری محبوب بوده، باعث آمادگی قلوب جهت تجلّی أنوار إلهی گردد، «گلشنأحباب؛ در کیفیّت سیر و سلوک اُولی الألباب» نامیده شد.
امید آنکه مورد قبول حضرت حق قرارگرفته و موجبات رضایت حضرت ولیّعصر عجّلاللهتعالیفرجَهالشّریف را فراهم نموده باشد.
خداوند به تمامی عاشقان لقاء حضرت معبود و مشتاقان وصال کوی دوست، توفیق عنایت فرماید تا با مطالعه مواعظ و اندرزهای إلهی، خود را از تعلّقات عالم کثرت قطع نموده و شاهد وصل را در آغوش گیرند.
و ما تَوْفیقی إلاّ بِاللهِ عَلَیهِ تَوَکَّلْتُ و إلَیهِ أُنیب. و الحَمدُ لِلّهِ أوّلاً و ءَاخِرًا و ءَاخِرُ دَعْوانا أنِ الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین.
و أنا العبدُ الفقیرُ الرّاجی رَحمةَ رَبِّه الغَنیّ
السیّد محمّدصادق الحسینیّ الطهرانیّ