یکی از آثار خلوص ذاتی رهایی از حضور در محشر و محاسبهٔ اعمال است زیرا مخلَصین و اولیاء خدا در همین دنیا با فناء در ذات الهی نفس خود را از دست داده از اعمال گذشته و حساب اعمالشان را داده اند و دیگر معنا ندارد در عرصهٔ قیامت برای حسابرسی اعمال حاضر شوند.
دوّم، این گروه از محاسبه محشر آفاقی و حضور در آن عرصه معاف و فارغ هستند.
در قرآن کریم وارد است که: [وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ]. از این آیه به طور حتم دستگیر می‌شود که به طور اجمال جماعتی از فزع و صعقه قیامت در امانند، و چون به آیه شریفه:
فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ- إِلَّا عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ ضمیمه گردد معلوم می‌شود که آن گروه که از صعقه قیامت در امانند عبارتند از: بندگان مخلَص خدا، زیرا بندگان مخلص به یک معنی ابدا دارای اعمالی نیستند تا آنان را برای حساب آن در عرصه قیامت حاضر سازند. آنان به واسطه مراقبت و ریاضات شرعیّه در جهاد انفسیّه کشته شده و به حیات ابدی پیوسته‌اند و از قیامت عظمای انفسیّه عبور کرده‌اند، در دوران مجاهده به حساب آنان رسیدگی شده و حال به واسطه قتل فی سبیل الله در نزد خدای خود به خلعت حیات ابدی مخلّع و از روزی‌های خاصّه خزانه ربوبی متنعّمند. قال عزّ من قائل:
[وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ]. و زیاده بر آن، آنکه احضار، فرع بر عدم حضور است و اینان قبل از پیدایش طلیعه قیامت در همه جا حاضر بوده و بر همه احوال مطّلع بوده‌اند لقوله تعالی: [عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ].
فهرست جلسات: صوت شرح رساله لب اللباب آیة الله حسینی طهرانی